Farzet...
Bir kayıp ülkeyim coğrafya atlasında
Köprüleri yıkılmış hırçın bir yeryüzü şekli
Kaşifler henüz uğramamış
Dalgın ve tedirgin ilerliyorlar sınırıma
Biliyorlar bir yanılsamaydı dilsiz topraklarım
Ve sızısı var hala sularımda yaşadıklarımın
Farzet...
Zamansız bir nisanım
Mevsiminden önce açtı çiçeklerim
Göçebe kuşlar gelip kondu
Örselediler yasak bahçemi
Sonra gittiklerinde
Kanatlarında saklıydı düşlerim
Şimdi hükümsüz aşkları kaldı ömrümün
Bir de yurtsuz iklimlerim
Farzet...
Bir dağ doruğuyum tanrısız
Kar ve buz yanığı tenim
Sert ve soğuk iklimler kapımda
Üşüyor yamacımda iyi huylu ümitlerim
Gün ve güneş
Soluğum kadar yakın
Bir o kadar da uzak açlığıma
O an anlıyorum
Düşkün ve tutsağım sıcağına
Farzet su yanar, aşk donar
Sen bende su
Ben sende ateş
Söz susar...
Kayıt Tarihi : 21.9.2010 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
