Sildim kitabımdan hepinizi.
……………………………….
İyi günde yüzüme gülen,
Kötü günde çekip giden,
Dost dost deyip te,
Sırtını dönen kitapsızlar..!
……………………………….
Sildim kitabımdan hepinizi..
……………………………………..
Kahpeliğinizi affeder miyim sanıyorsunuz?
…………………………………………..
Ben acı çekerken yanımda olmayanı,
İyi gün dostumu,sinsi düşmanımı,
Bir bir sileceğimi zaten biliyordunuz…
Eledim sizleri,neyi savunuyorsunuz?
Sen farklısın derdiniz,
Yüreklisin,dostsun derdiniz,
Derdinize ortak ederdiniz,
Kendiniz gibi bilirdiniz,
Sırlarınızı verirdiniz,
Hani çok severdiniz,
Kahpesiniz hepiniz,
Şimdi nerdesiniz?
Yazılana bakıp ta,
Sanmayın size muhtacım.
Dilime vurdu ihanetler,
Riyakarlığınıza dayanamadım.
Şükrediyorum yaradana,
Uyanmakta geç kalmadım..
Bundan böyle tek dostum,
Duvarda asılı sazım.
Çalar söylerim onunla,
Gün gelir diner yürek sızım..
Sildim kitabımdan hepinizi..
Farzedin siz değil,ben hayırsızım!
…………………………………….
(Dostu yiyecek ekmek bulamazken,
bayat ekmeğini çöpe atanlara..!
Sözüm meclisten dışarı)
Kayıt Tarihi : 29.7.2004 17:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duvarda asılı sazım.
Çalar söylerim onunla,
Gün gelir diner yürek sızım..'' Ne mutlu öyle vefalı
bir dostun varsa ve sen onun o senin dilinden anlıyorsanız.Güzel bir çalışma Nazife Hanım tebrik ederim İlyas Özmen
Uyanmakta geç kalmadım..
sahte dostlar senden geçmeden
sen onlardan vazgeçmişsin...en güzeli..tebrikler
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
Şiirinizin altındaki notu okuyunca benzer konuda yazdığım 'GÖZÜ KÖR, KULAĞI SAĞIRLARA' isimli şiirimi hatırladım ve paylaşmak istedim.
Minderi serip altıma bağdaş kurup oturdum,
Keyfe keder vermeden çok vakitler bitirdim,
Değmeyin hiç keyfime, ağa da benim, bey de,
Bir yanım har vurup harman savururken,
Bir yanım kavurga kavururmuş kime ne.
Ciğer alıp beslerken sokak kedisini,
Hayvan sever sanır ukalalar kendisini,
Her canlıyı sever, hem çok sever de,
İnsanlar aç bilaç sokakta yatarken,
Kimileri karnı tok uyurmuş kime ne.
Bende severim her canlıyı onlardan çok,
Rahat uyuyamam yatağımda karnım tok,
Belli ki; orada yer, içer, orada yatarlar,
Elimden bir şey gelmez, yanarım hallerine,
Havadarmış, gece-gündüz esermiş kime ne.
Köprü altında yatarmış kimsiz kimsesizler,
Bakıp bakıp geçermiş benim gibi densizler,
Kovuktan mı çıktı bunlar, insan değil mi?
Bu duyarsızlık; ne vicdana sığar, ne dine,
Sözlerim birilerine dokunurmuş kime ne.
Saç sakal karışmış, baldır çıplak, ayak yalın,
Suya hasret kalmış narin ten, kalın mı kalın,
Tuh! Söylemez olsaydım, kopsaydı dilim be,
Yuvasız doğmadı ki, garibin de vardı yuvası,
Sokakta bir insan donuyormuş kime ne.
Mihnetim yoktur, Tanrıdan ziyadesine,
Kolumu yastık yapar, yan gelir yatarım,
Böylesi de gelebilir herkesin hanesine,
Onlar dışarıda titreyerek volta atarken,
Bazıları da boşa konuşurmuş kime ne.
Ama dost zannederek yanıldığın insanlara yazılan bir şiirse çok doğru bir karar......
Yüreğinizden dökülüp gelmiş, kararlılık dizelere...
Yüreğine sağlık, nice güzelliklere.....
Selam ve saygılarımla.......
TÜM YORUMLAR (9)