Farzedemem Şiiri - Hüsnü Çelebi

Gerçek aşk dediğin bu olsa gerek
Bir büyük aşk, alabildiğine gerçek
Bu büyük aşkı sana borçluyum,
Bu güzel duyguyu yaşamayı sana.
Bir dünya yarattım, seninle el ele
Beyazlar içinde pespembe
Gece yanına gelip, yanağına masum
Öpücüklerimi, kondurduğum da,
Seni uyandırmamak için rüyalarına girip
Nasıl usul usul dokunduğumu hissedemedin
Rüyalarına girebilmek için, çabaladığımı göremedin.
Hayallerini süslemek için, uğraştığımı bilemedin...
Bilmende gerekmiyor güzel aşkım,
Ben seni yaşıyorum her anımda,
Ben seni yudum yudum içiyorum.
Ben seni yüreğimde büyütüyor,
Kendi gözlerimden esirgiyorum
Seni ben gibi kolluyor, ben gibi önemsiyorum.
Sen bilmiyorsun ama, ben oldun artık.
Yüreğimdeki boşluğu, seninle doldurdum,
Ben seni her anımda yaşıyorum.
Farzet ki seninle başladım hayata
Seninle büyüyor, seninle yaşlanıyorum
Hayat vuruyor acımasızca tokadını yüzüme
Seninle isyan ediyor, seninle ağlıyorum
Seninle giriyorum bir kapı eşiğinden
Bahçesinde güller, hanımeller büyütüyorum
Gönlüm sana aşık, hayata aşık
Seninle bir ömür boyu yaşamayı seviyor
Ben, sen benim olduğun için yaşıyorum
Senin güzel gülüşünle çınlıyor kulaklarım
Senin için yaşıyor, senin için büyütüyorum
Sevgilerin en safını, en doğalını, en güzelini
Seni kaybetmemek için sımsıkı tutuyorum ellerini
Ben bir tek senin için nefes alıyor, senin için yaşıyorum
Farzet ki aynı yastığa seninle baş koyuyorum
En güzel rüyaları kollarında görüyorum
Belki de ayrılık olur diye düşlerimde
Yanıbaşımda seni delice özlüyorum
Farzet ki sen yanlız benim, ben yanlız seninim
Çılgınca geziyoruz sokaklar da el ele
Ne yaşamaktan bıkıyor, ne de ölmekten korkuyoruz seninle
Farzet ki yürüyoruz mayınlı bir tarlada, sonu ölüm olsa bile
Farzet sevgilim çünkü ben farzedemem,
Çünkü ben sana farzet dediklerimi yaşıyorum.

İSTANBUL