Ya Nasip Derim Şiiri - Nevzat İncedere

Belki yanlış bir zaman da karılaştık seninle ey dost
Ben vaz geçmem gereken kimdir bilemedim şimdi
Henüz unutamamışken ben daha beni terk edeni
Benim yeni birilerine alışmam kolay mı şimdi
Tükendi kaygıların girdabında bütün umutlarım
Koyulurum vuslat yoluna yol alır ya nasip derim

Tanıdıklarımdan pişmanlıklarım çoğaldıkça
Gelecek olanlardan korkar oldum içten içe
İnsanın tanımadığını unutması kolaydır belki
İçimi paralayan tanıdıklarımın açtığı yaralar
Farz etki ayrılıklar öldürmez insanı belki de
Kısmetim de yokmuş susar ya nasip derim

Hayat felsefesinin yaprakları bir, bir çevrilirken
İnsanı bırakamadıkları şeyler bırakırmış önce
Bırakmak istediklerimiz ise bırakmaz peşimizi
Ama vefasızlıklar insana beyaz kefen giydirir
Kimilerine de ölmeden girdikleri mezar gibiymiş
Yüreğim ürperir aşk, sevgi denince ya nasip derim

Ayrılıklar sarmış etrafımı kavuşmak ne haddimize
Herkesi buldum da seninleyim diyene rastlamadım
En çok sevdiğine değer ver ki o sana değer versin
Kim gösterdi ki bana ahde vefa yüreğim incinmesin
Göz görmeyince gönül huzura erişmezmiş derler
Bu yolda ne çıkar karşıma bilinmez ya nasip derim