Farz Et Ki Şiiri - Orhan Amak

Farz et ki bir sonbahar yaprağıydım
Yerlere düşüp sessizce sarardım
Sonra da rüzgar esti,savruldum
Diğer sonbahar yapraklarıyla birlikte

Farzet ki bir yağmur damlasıydım
Toprağa değdim ve ıslattım çimenleri
Sonra da girdim toprağın kalbine
Toprak oldum diğer yağmur damlalarıyla

Farzet ki eski bir şarkıydım
Herkes beni söyledi dillere düştüm
Bir şarap misali yıllandıkça yıllandım
Sonra da yıllar geçti,unutuldum

Farzet ki bembeyaz sayfanda bir şiirdim
Senin dudaklarına değmek için yazılan
Sayfa sayfa biriktim içinde şimdi
Sonra da dilden dile dağıldım

Farzet ki,gökyüzünde avare bir martıydım
Uçup konuverdim kalbinin denizlerine
Uçtum kanatlarım kırılıncaya kadar
Sonra da senin kalbine kondum

Farzet ki yüreğinde büyük bir aşktım
Aylarca ve hatta yıllarca sürdüm
Sonra da bir şeyler oldu ve bittim
Her aşk gibi ben de tükendim