Farz et ki. Şiiri - Ali Faik Bak

Farz et ki ben yokum, belki hiç yaşamadım.
Sokak çeşmesinde seni gören ben değildim.
Çocuksu masumiyetle âşık falan da olmadım.
Hatta ilk sevdama karşılık da görmedim.

El ele tutuşup kırlarda dolaşmadık senle.
Sinemaya gitmedik, filim izlemedik birlikte.
Teneffüste buluşup, ayrılmadık çalan zille.
Kibrit yakıp atmadım, havai fişek niyetine.

Nisan yağmurları ıslatmadı inceden inceye,
Hastalanmadık bir birimizden habersizce.
Şiir yazmadım, şarkı söylemedim sessizce.
Hiç hayallerimiz olmadı bugüne ve geleceğe.

Tamirci çırağıyla kavga eden ben değildim.
Hatıra defterime beni sevdiğini yazmadın.
Sensiz gecelerde gizlice gözyaşı dökmedim.
Hiç hata yapmadın, af eden ben değildim.

Yıllar sonra beni hatırlayan sen değildin,
Güzel kokular saçarak, ne rüyama geldin,
Ne de çocuk masumiyeti yüreğime sarıldın.
Farz et dedim ya, ben yokum, sen hiç olmadın.