Farz et ki,
Gecenin en tenhasındayım.
Özleyip seni
Sana vurulmuşum
Ve dayanmışım yalın ayak kapına.
Hasretinin ağır yükü içimde kasırga,
Gücümün merhameti de tükenişte.
Ne duruyorsun !
Açsana kapıyı bana...
Farz et ki,
Temmuzda gün ortasındayım.
Uzanmışım denizin nefesine,
Her yerimde serinliğin dalgaları
Ve dayanmışsın kuruyup çatlayan teninle yanıbaşıma.
Güneşin yakıcılığı teninde dinmez kasırga,
Sıcağın da merhameti yok.
Ne duruyorsun!
Sarılıp karışsana bana...
Kayıt Tarihi : 3.4.2022 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!