Artık şafakları uyandırıyorum ya
İlk günün gibi sen doğuyorsun günüme
Hayallerimden mi fırlayıp girmiştin şiirlerime
Şiirlerimden mi gelmiştin gülümseyerek
Varlığın gelişini örttü
O günden beri her mısraya dudaklarımı dokunduruyorum
Saçların kokuyor
Günün herhangi bir saatine koyabiliyorum seni
Hatta saniyesine koştursalar bile yorulmadan
Güneşim doğuyor diyorum
Gözlerinden kaçmaya çalışan ışıkları yakalanıyor gözlerime
Ben diyorum
Ben bu hayali seviyorum
Ben farz etmeyi de öğrendim
Uzatıyorum gönül yalnızlığımı koyduğum ellerimi sana
Dokundum farz ediyorum
Derin bir nefes doluyor ciğerlerime
Küçük, mahcup bir itiraf dökülüyor mısralarıma
Ben farz etmeyi de seviyorum
Balkona çıkmalıyım yine
Gecenin yalnızlık yüzünü asmalıyım duvara yine
Şafağı çağırmalıyım, gülümseyerek gelsin yine
Her sabah yaptığım gibi
Saçlarının kokusunu toplamalıyım yine balkondaki çiçeklerden
Yanımdaymış farz ederek gözlerine bakmalıyım
Seni seviyorum demeliyim yine
Seni seviyorum
Kayıt Tarihi : 15.6.2011 22:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!