Motifler damarlarıma atılır her gece
Kan kırmızısından bir kilim dokunur her gece
Senin gerçekten ayağın bassın yeter
Bedenim böyle paspas olur her gece....
Sana bir çok mektup yazdım.bu yirmibeşinci olanı.....Çaresizliğimi ve sensizliğimi sana en çok anlatan...belkide mektuplarımın sonuncusu...ama sana yollayabildiğim ilk mektup.Hadi durma oku; kalbinin bir tarafında küçükte olsa biraz merhamet kalmıştır belki.Olmasaydı bir roman gibi okumazdın bunları..
Ben senin herşeyine birşeyler yazdım.Gözlerine,yüzüne,dudaklarına,kalbibe,herbiryerine.Tüm güzelliklerinden mahrumken yazdım bütün bunları.Yanında olsaydım yazamazdım.Çünkü zaten benimdin,oysa ben senin olmayı diledim hep.Birileri var ötelerde; onlar,şunlar,başkaları...çok uzaklar.onlar onlar,başkaları başka,sen bambaşkaydın benim için.Marifet görerek sevmekte değil,görmeden sevmeyi bilmekteymiş.Yanılma sakın aşkta şüpheye yer yok,sevilmeme korkusundan ve terkedilmeden başka.Aslında sevilmemek ya da terkedilmek sevginin en uç noktası oluveriyor.bunu da öğrendim,sanki sen bir öğretmen bense bir talebe.Çocukluk yılları gibi üzerimde siyah bir önlük,onun üstünde beyaz bir yaka.Elimdeyse kırık bir kurşun kalem.Taa o yıllarda başlamışım seni sevmeyeve sana birşeyler yazmaya....
Yanılma sakın,düşünme sakın,sen kelimelerin en bitmeyeni,kağıtların en doldurulmayanısın.Ben senin lisanında payıma düşen nokta kadar bile değilim.Elimde kırılmış kurşun kalemimle sana birşeyler yazmaya çalışan,sevgisini mektuplaştıran,acısını şiirleştiren ahmak bir şair bozuntusuyum işte....
Oysa sen kitapların sultanı ve evrenin tek anlatılamayan canlısı.Gerisi boş gerisi hikaye.üzücü olan da bu zaten bende bu hikayenin kötü tarafıyım.
Ben seni sana anlatmayı beceremedim,belkide sende bunun için sevmedin beni.olsun ben seni seviyorum ya o bana yeter küçük hanım....
Hani bir zamanlar bir ölümsüzlük iksiri vardı.Tam yüzbin asırdır kayıp olan bulunamayan.Oysa ki yalan tüm bunlar,gerçek sihir senin gözlerinde.Kim takar ölümüiçim takar senle yaşamayı.Keşke ben bir heykel olsam ve yitirilmiş asırlar boyunca seni seyretsem.İşte ölümsüzlük bu,iksir senin gözlerinde....
Hani bir nemrut yaşamıştı,o da senin için heykel oluvermişti.Oysa ki ben etten kemikten ve yapayalnız bir heykelim işte...
Keşke tarihin ilk çağların da tanısaydım seni.İhanetin,korkunun olmadığı zamanlarda.Leopar postlarına seni yazmalıydım ve çizmeliydim taş duvarlara güzelliğini en sahisinden ve sen neye istersen o na inanmalıydın.Önemli olan benim için bir TANRInın varlığı ve senin büyüklüğün.Geriye kalanlar bir et bir de kemik parçaları......
Hani tanrı ilk insanı yarattığında iblis ona secde etmemişti ya,emin ol ilk insan sen olsaydın ve ibliste ben, yemin ederim SANA SECDE EDERDİM KÜÇÜK HANIM.......
Hiçmi hatırı kalmamıştı o güzel günlerin
Mazide kaldı diyerek çekip gittin ya..
Bir veda bile etmedin benden ayrılırken
Koca bir yalnızlık verip gittin ya....
Bataklığın ortasında çamurlarla boğuştuğunda
Seni oradan çıkardığımı unutup gittin ya...
yıllar sonra
bir ayna aldım elime
kendime baktım durdum saatlerce
zaman nede çabuk geçmişiti
kimdi bu adam
öylesine çirkindim
Saçlarına karlar yağmış
Gözlerine nisan yağmuru
Şimdi söyle bana
Hiç mi ağustos uğramadı sana?
Yetmiş bin perdenin arkasından
Mutluluğa bakar dururuz
ordular hükmedemezken gönül tahtına
bir zalimin gözlerine vurulmuşuz...
ve bin tane kazak erkeğiyken
Bir tek gömleğe satılmışız.....
Aşkı böyle gönülden yaşamak suç oldu
Bu aldanış ömrümce bilmem kaç oldu
Gökyüzünde uçan yaralı bir kuş gibi
Bir nefes bile almak artık güç oldu....
Gönül kervanına yetişecek bir gün
Ateş su ile barışacak bir gün
Kul ölmeyecek gibi harcarken ömrünü
O bedende toprakla buluşacak bir gün...
Chennem ateşi kül gelir geçer
Yanakların bahar gül gelir geçer
Gelde göreyim seni son kez
Birgün geleceğin gün gelir geçer....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!