KERPİÇ EV
Bir köyün ortasında sessizce bekliyor
Tavanı örümcek ağı; duvarlarında nem
Bir devrin acı-tatlı hatırlarını saklıyor
Bir cenaze gibi bakışlarındaki matem
istanbul bana ölüm kadar uzaksın
ve ölüm yolumun üstündeki durak
sen ana kalbi kadar sıcaksın
sen ana sütü gibi ak
istanbul sen milletimin kaderisin
Merhaba Asker Abi;
sana kırgın değilim; dargın hiç değilim
bahçemizden tankınla geçtiğin günden beri
güllerin; menekşelerin; lalelerin kalbi kırık
izinsizce ellerinle dürdüğünden beri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!