Faruk Kaya'nın gazeli üzerine beşlik

Dil açıp derdimi demez yara bu 
Sağlanmaz bendeki kanar yara bu 
Bozulup gelmez ebed ayara bu 
Kim görür halımı der biçare bu 
Bahtı maşüm talihi kap kara bu 

Yadlaması kalpte istimdadı var 
Yanmadan hanı yaşamın tadı var 
Dünya görsün çekmede üstadı var 
Aşk destanında mecnun adı var 
Ama mecnunden beter avare bu 

Kaldı sinemde silinmez eserin
Gah ateştir gah dönüşür sep serin 
Hanı umuzumdan kalkmazdı serin 
Mihneti zordur bunun derdi derin 
Dem bedem feryad eder dilpare bu 

Gör beni nice belaya buluşup 
Her gören yüzüme bakıp gülüşüp 
El alem bendeki hali konuşup 
Kimse bilmez ne sebep böyle düşüp 
Şeyda bülbül gibi ahu zare bu 

Dökülüp her yan saralıp güz gibi 
Sözü düşer yarama bir tuz gibi 
Davranır karşımda soğuk buz gibi 
Gizli gizli yaş döker öksüz gibi 
Sırrını faş eylemez ağyare bu 

Kaş çatıp vurmağa hazır yay edip 
Bunu gören halime bin vay edip 
Dostu ağyarlar gülüp alay edip 
( Kaya) dildare beni risvay edip 
Höş gelir mi aceba dildare bu