Esen rüzgarlardan uzak
Kapkara yelkenleriyle bir gemi
İsimsiz diyarlarda seyreden
İçinde bir çocuk
Daha adını bilmeden
Sokak lambalarının altında
Yazmak isterdim şiirlerimi.
Üşüyerek kendi halinde
Dans eden bedenimle.
Belki bu sayede
Nereye gidiyoruz ayaklarım?
Sürükleme beni
Gitmek istemediğim yerlere
Nereye gideceğini biliyorum belki de
Ulaşmak için çok yürüyeceğiz
Taşlarının bile
Ne zaman döşendiğini bilmediği
Bir tarih kadar eski
Beklide tarihin bile tanımlanmadığı
Ağlamaktan yosun tutmuş gözleri
Tepeden bakan binaların arasında
Nedenmiş diye sorma
Bir sebebi yok seni aldatmamın
Hem sebebi olsa ne fark eder ki
Yapmışım bir kere
Pişman olacak değilim ya yaptıklarımdan
Birden gördüğümde karşımda
Niçin daha önce çağırdığına
Hayret etti aklım.
Bir insan niye isteyebilirdi ki
Gördüğünde pişman olacağı şeyleri
Ekmek değil
Su değil
Karın doyurmuyor ki
Aç kaldığımda
Faydasını da görmedim
Az kaldı hissediyorum
Kuşlar tarif etmeye başladı bile
Varacağım yeni diyarları
Şaşırıyorum gördüklerime
Gideceğim yerleri benden daha iyi biliyorlar
Yıllarca hayal kurdum benim seveceğim biri nasıl olur diye,
Hayal ettim onunla Ortaköy’de geçireceğimiz anları.
Ortaköy’de hayaldi benim için.Gerçekleşmeyecek bir rüyaydı.
Asla biriyle dolaşmadım dolaylarında oranın
Yalnız başıma ezberledim yolları,yalnız eskittim kaldırımları
Oturmadım birileriyle sahildeki banklara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!