aynalar yalan söylemiyordu
bir tek şey farkediliyordu
esir düşen gözler
param parça içimi acıtan
anladım ve kendime döndüm
dokunuşlarda gizlidir
acı çekmeyi bilmezdik
kapama gözlerini gece olacak
sadece
gözlerindeki ışık ısıtır beni
utangaç bakışların varya
kim dayanabilirki
aşk dedim
acı çekmek
dokunmak ağlamak
karanlıkta gözlerini görmek
dünü yaşamak
bugünü yaşamak
ahh geceler küskün bana
karanlık yıldızlar bana sesleniyor
senin sevdiğin şarkıyı söylüyor gökyüzü
acılar beni sever
seni kaybettim
birde yıldızları kaybettim gecelerime
dün kopan bir yapraktı
gönlümde
hala deli bir haldeyim
ve hala sana hasret
sana deli
ayaz gecelerde
ben yalnızlığın sesi
sevdanın hasreti
yüreklerde aşk acısı
kalbe giden yoldayım ben
hala yaşamak insana haz verir
bilirim
seni seyrederdim uzak odamda
hayall ederken görürdüm yüzünü
senin anlaşılmanı tuhaf gösteren
o çıplak o sahipsiz sevgin
sana bakıp ölümcül bir tutkuya kapılırdım
ben gözümü senden hiç ayırmadım
karanlığın bir ötesinde
gelipte yatağıma
haykırdım duydunmu yalnızlığımda
nerde o eski güzel günler
bilinmez haldeler şimdi
yalnızlığım yılların ötesinde
hadi ne olur beni sensiz bırakma
gülün mü kurudu be insafsız
hiç mi sevmedin vijdansız
sabahlara kadar sarhoş sarhoş
seni düşündüğüm yetmezmi
içip içip haylini karşında gördüğüm
her sabah aynı şey
seni bulamamak yatakta
her sabah aynı şarkı
çınlıyor kulaklarımda
her sabah aynı yalnızlık
yatağa yorgana sarılıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!