Güzden kara kalmış kelebeklermişsin
yeğnilmişsin emerken kar her sesi
şaşmış kalmışsın akdeniz çocukları gibi
hiç kış görmemişsin ki...
tutunduğun erimiş
dokunduğun uçmuş
Kaç karlı dağ yürüdüm sesinizi için
yalnızlık ısıran hüzün kıran sözünüz
'bana kar yolla' deyişiniz için..
geldim kar kokusuyla
ocak gecesi ağzınıza...
Biliyorlardı dağlılar
kar, eski izsiz uygarlığıdır sessizliğin
unutmuyorlardı
kar külüdür sular..
göğün yüzü tülendiğinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!