Faruk Bakuri Şiirleri - Şair Faruk Bakuri

insan ve su kaderi
benzer kılmış pederi
devri daim o git gel
budur hakkın tekeri

evveliyat a-hir-at

Ağ şama açtı yadı
Yaşamış ağaç cadı
Cadı haçını almış
Hac için eve gidi

Ağ şamım akşam ola

Yazmış üç kuşluk zaman
Gök eri miran yaman
Giyindi şunu bunu
Gördü ki daim aman

Ay umun o mu ana

Kurab=tin,kur=asu-man
As’ı gök man da yaman
Kur= as’a man da evi
Man’a=si=bil-e le-man

Beş dünya on a-kur-at

Si gök o adı deniz
Semud ad’a sır bir iz
Grup grup arz mekan
Buldular onda beniz

Geldiler bahr dibinden

Tef beden dokuz çalı
Çalıda arı kalı
On sekiz in gezenin
Uzadı saç sakalı

Gün gitti ayı geldi

Poseydon oğlu atlas
Ondandı turova ve kas
O hatti Sümer ile
Saka’yla subar bir has

Poseydon temel seydan

At oku ata köküm
At oldu çekti yüküm
Atam asasın arar
Asasın göster hakım

Atam o asam tanı

Kara yer yerin karı
Yer karı oğul narı
Cehennem etti evi
Bilmedi yoğu varı

Del oldu kuta ulu

ÖZ asıl halis ve saf
S-ÖZ olur haktan asaf
Başlangıç onlarladır
Gayrı söz laf ile gaf

Söz kelam = uruk ulu