Hüzün akmış sadırdan satıra.
Her kim seni kahıra batıra,
Mevlam onu satıra yatıra.
Üzme cânın anıran katıra.
Ablan gitmiş gurbete hayıra,
Zâlim ister kuzudan ayıra.
Vursun bugün hukuku bayıra,
Sanma yarın huzurda sıyıra.
Kader derler, erilmez bu sırra,
Devran döner, bak her bir asıra:
Kimi varır kuyudan Mısır’a,
Kimi kalır kasırdan hasıra.
Yûnûs der mazlûm-u muntâzıra,
Geçer, sen bakma hâl-i hazıra.
Fayda etmez nasihat muzıra,
Her şey ayan Cenâb-ı Nâzır’a,
Haziran 2015
1.Sâdır: Gönül, kalp, gögüs
2.Kasır: Saray, köşk
3.Muntazır: Bekleyen, gözleyen
Kayıt Tarihi : 2.6.2021 10:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, ablasının haksız ve hukuksuz bir şekilde tutuklanması karşısında oldukça uzun ve duygulu bir şiir yazan şimdi ise hayli eskimiş bir tanıdık için o vakit yazılmış bir tesellidir. Yaklaşık beş sayfa ve sanırım otuza yakın kıta olan o şiiri okumam için bana verdiğinde oldukça duygulanmıştım. Şiirin bir nüshasını alıp muhafaza etmek istedim lakin o vakitlerdeki mevcut istibdattan dolayı bir sıkıntı yaşamamaları için bunu yapmadım. Sonrasında da araya giren zaman ve şartlardan mütevellit bir soğukluk ve mesafe hâsıl olduğu için o şiirin âkıbetini sormadım, doğrusu sormak da istemedim.Muhtemelen kaybolup unutulan maddi manevi pek çok şey gibi o şiir de bundan nasibini almıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!