Biz;
Faroz havasını alarak büyüdük
Büyüklerimizden dostluğun nağmelerini dinleyerek
Gözümüzü açtık masmavi Karadeniz’e
İnsanlığın ne demek olduğunu heceleyerek...
Biz;
Mutlu yaşadık çocukluğumuzu
Büyüklerimizin yaşadığı kadar olmasa da
Havasını solurken ciğerlerimize Faroz’un..
Viyalar koşarken türküler söyledik
Kavgalar ederken bile dostluğu gösterdik...
Yaşadık Faroz’un sonsuz sevgi selinde...
Biz;
Göğsümüzü gere gere söyledik her zaman
Faroz’luyum diyerek cümle aleme...
Biliyorduk bir ayrıcalıktır
Faroz çocuğu olmak
Havamız bu, suyumuz bu ve huyumuz da bu işte
Dostluklara köprüler kurduk her zaman
Hırçın Karadeniz’in sert dalgaları arasından...
Kayıt Tarihi : 1.3.2006 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''Havamız bu, suyumuz bu ve huyumuz da bu işte
Dostluklara köprüler kurduk her zaman
Hırçın Karadeniz’in sert dalgaları arasından... ''
Güzel bir anlatım,yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (3)