sen...
çok farklıydın herkesden
huzur vardı varlığında..
yanımda oluşunda
umudumun odağı..
karanlıkların aydınlanışıydın
başlangıçlarımın güvencesiyken
şimdi..
vazgeçmişliğimin sebebisin
beni çekip çıkardığın
karanlıklara geri ver şimdi
güvenle tuttuğum elini
hiç düşünmeden çek ellerimden
beni sessiz odalarda
çıkış bulamadığım koridorlarda bırak
alışık olduklarıma dönmeme izin ver
gözlerimde yaktığın ışığı söndürdüm
yüreğimde esen meltemi dindirdim
saçlarımda gezen ellerinden vazgeçtim
kokunla uyuduğum geceleri unutup
soğuk..sessiz..karanlık odaları seçtim
20.04.06
perşembe
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 14:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!