Gün geldi gül dalında diken topladık
Gün geldi başımız döndü ateşlerde yandık
Gidenlerin inadına anılar ölümsüzleşirken
Bıraktıkları onca acıyı sevgimizle tırpanladık.
Farklıydık işte..
Ne gündüzde ayyuka çıktık,
Ne geceye sığdık.
Ne birinin bahanesi olduk,
Ne birinin bahanesine sığındık.
Aşkı ölümüne bildik,
Direndik herkesin zulmüne.
Sonsuzluğa hükmedip canı ezelde bırakarak
Kavgamızda aşkı farklı kıldık.
Farklıydık işte..
Hem de bir şekilde değil
Her şekilde....
Kayıt Tarihi : 11.10.2013 08:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Zafer](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/11/farkliydik-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!