Farklılık Şiiri - Aykut Sevinç

Çoooook acı çekiyorum dostlar çooook.
Ne illet bir şeymiş sevip de sevilmemek.
Her güne onunla uyanmak, günü onsuz yaşamak,
Geceyi yine onunla kucaklamak.
Hani kızamazsın ya çok sevdiğin yavruna hatada yapsa,
Hani terk edemezsin ya tuttuğun takımı
Mağlupta olsa.
Hani bırakamazsın ya her nefeste öldürdüğünü bilsen de
Sigaranın.
Bu da böyle bir şey işte çok seviyorsun, terk edemiyorsun,
Ama yavaş yavaş ölüyorsun.
Önce benliğin kayboluyor 'O' oluyorsun,
Sonra varlığını “O” na adıyorsun,
Hayaller kuruyorsun içinde mutlak 'O' olan.
Sevmiyorsa senin gibi işte o zaman
Yok oluyorsun.
Nasılda güzeldir değil mi dostlar?
Baktıkça için erir.
Gücün,kudretin kişiliğin
'O'nun karşısında bir hiçtir.
Tatmadım bilmem bu duyguyu diyorsan eğer oğlum,
Söylesene bana sana insan mı denir?
Kaç şanslı kişi bunu yaşar ki zaten?
Kaç kişi sevginin doruklarına çıkabilir?
Kaç aşık göze alabilir her şeyi?
Şanslıysan bunlardan biri de sensin,
Tadını çıkar böyleysen,
Sen farklı birisin.