Gecenin ilerleyen anlarında evdeki telaş artmıştı. Küçük kız hayretten açılmış gözleriyle seyrediyordu minnoşunun kıvranışlarını ve annesinin dualarla karnını sıvazlayışını. Minnoşun doğumu zorlaşmış, ikinci yavru bir türlü gelememişti dünyaya. Sabah ezanlarıyla birlikte beklenen yavru da merhaba dedi bekleyenlerine. Telaş ve hüzün küçük kızın sevinç çığlıklarına bıraktı yerini. Anne rahatlamış, kız boncuk boncuk bakan siyah yavruyu gülücüklerle karşılamıştı. Birden beklenmeyen bir hareket geldi Minnoşdan, yeni yavruyu temizleyip sarması gerekirken önce koklayıp sonra saldırdı, küçük kız zor aldı yavruyu elinden. Annesi de şaşırmıştı bu beklenmedik tavra. Yavrucuk korkmuş sinmişti iyice. Annesi;
- Mutlaka bir nedeni olmalı minnoş hiç bir yavrusunda böyle yapmamıştı. dedi.
kendi kendine. Yavruyu alıp incelemeye başladı. Kapkara ipeksi tüyleri cıvıl cıvıl bakan gözleriyle çok şirindi. Ama o da ne yavrunun bir eli yoktu! Anne ve kızının gözleri doldu, demek ki yavru sakat diye öldürmeye çalışıyordu kedi. Kız öyle üzüldü ki ağlamaya başladı. Hıçkırıklar arasında;
- Anne minnoşdan nefret ediyorum atalım onu evden, artık onu görmek istemiyorum! dedi.
Annesi;
- yavrum o bir hayvan, doğası gereği özürlü doğan yavrunun çok sıkıntı çekeceğini, doğal ortamda zaten yaşayamayacağını hissederek onu bu işkencelerden kurtarmaya çalışıyor. Üstelik insanlar bile özürlü olduğu belirlenen bebeklerini aldırabiliyor. Kanunende cezası yok. Böyle tepki vermen yanlış sonuçta o bir hayvan. dedi.
Tamamını Oku
Çok anlamlı, çok içerikli bir öyküyü okudum kaleminizden.
Sizi bu öyküyü kaleme aldığnız ve arı bir dille, akıcı uslupla yazarak sunduğunuz için kutluyor saygılarım sunuyorum.
Kaleminiz daim olsun.
BÖYLESİ ANLAMLI VE İBRETL VERİCİ HEPİMİZİN DERS ÇIKARMASI GEREKEN BİR YAZIYI BİZLERLE PAYLAŞTIĞINIZ İÇİN TEŞEKKÜRLER .. SELAM VE SAYGILAR.
Anlamlı ve düşündürücü güzel paylaşımdı,emeğinize,yüreğinize sağlık,tebrikler
Emeğiniz ve paylaşımınız için teşekkürler.Her insan farklıdır,fakat farklı olabilmek çok ayrıdır,bunu başarabilmek sanattır.Sevgilerle
Toplumsal bir yararın somut bir örnek ile tarifine saygılar olsun.
İbretlik bir öykü. Bir hayvan bile özürlü yavru istemezken insan bilerek yavrusunun özürlü doğmasını nasıl isteyebilir ki?
Doğduktan sonra sahiplenip, korumak kollamak en insani görevimiz.
Yaşam hem özürlü, hem de yakınları için çok zor arkadaşım.
Tebrik ediyorum çok önemli konuya parmak bastığınız için.
Sevgili şairim sizin şiirlerinizide, yazılarınızıda okurum sizi tanıyalı belli,ancak şu hikaye tarzı bir coğu gerçek olan yazılarınız varya beni çok etkiliyor,biliyormusun komşu kadının duyduğu pişmanlık ve utanc ve yaptıgı yanlış inanki gırtlarğımda düğümlendi bu bir örnek ne yavrular birşekilde öldürülüyor kimisi doğmadan kimi doğdukdan sonra asla bunların mazreti olamaz,bu günah en büyük günah,Allah senden razı olsun cok cok etkilendim yazınızdan davamını beklerım bu gibi yazılar bir dizi filmi gibi geliyor pek sevmem dizi filimleri ama cok teşekkur edıyorum paylaştıgınız ıcın selam ve saygılarımısunuyorum efendım
selami
Kutlari dilinize saglık
duyarlı yüreği kutlarımmmmm
Bu şiir ile ilgili 39 tane yorum bulunmakta