Gecenin ilerleyen anlarında evdeki telaş artmıştı. Küçük kız hayretten açılmış gözleriyle seyrediyordu minnoşunun kıvranışlarını ve annesinin dualarla karnını sıvazlayışını. Minnoşun doğumu zorlaşmış, ikinci yavru bir türlü gelememişti dünyaya. Sabah ezanlarıyla birlikte beklenen yavru da merhaba dedi bekleyenlerine. Telaş ve hüzün küçük kızın sevinç çığlıklarına bıraktı yerini. Anne rahatlamış, kız boncuk boncuk bakan siyah yavruyu gülücüklerle karşılamıştı. Birden beklenmeyen bir hareket geldi Minnoşdan, yeni yavruyu temizleyip sarması gerekirken önce koklayıp sonra saldırdı, küçük kız zor aldı yavruyu elinden. Annesi de şaşırmıştı bu beklenmedik tavra. Yavrucuk korkmuş sinmişti iyice. Annesi;
- Mutlaka bir nedeni olmalı minnoş hiç bir yavrusunda böyle yapmamıştı. dedi.
kendi kendine. Yavruyu alıp incelemeye başladı. Kapkara ipeksi tüyleri cıvıl cıvıl bakan gözleriyle çok şirindi. Ama o da ne yavrunun bir eli yoktu! Anne ve kızının gözleri doldu, demek ki yavru sakat diye öldürmeye çalışıyordu kedi. Kız öyle üzüldü ki ağlamaya başladı. Hıçkırıklar arasında;
- Anne minnoşdan nefret ediyorum atalım onu evden, artık onu görmek istemiyorum! dedi.
Annesi;
- yavrum o bir hayvan, doğası gereği özürlü doğan yavrunun çok sıkıntı çekeceğini, doğal ortamda zaten yaşayamayacağını hissederek onu bu işkencelerden kurtarmaya çalışıyor. Üstelik insanlar bile özürlü olduğu belirlenen bebeklerini aldırabiliyor. Kanunende cezası yok. Böyle tepki vermen yanlış sonuçta o bir hayvan. dedi.
Tamamını Oku
Hikayeniz ibret vesikası gibi olmuş. Duygulanarak okudum. Cango birkaç günlükken bana teslim edildi. Annesi diğer yavrularına süt veriyor, Cango'yu uzağa iteliyormuş. Kedi sütü, sıfır yaş bebe mamaları, vitamin, kalsiyum vs.. elimden ne geldiyse besledim veteriner kontrolünde. Günde 8-9 kriz geçiriyordu. Ateşleniyor bazen de buz gibi oluyordu. Her tarafı yaralar içindeydi. Müthiş bir mücadeleden aylar sonra toparlanabildi. Maalesef spastik ve saralı bir kedi. Şu anda 16 aylık. Sağlığı düzelme yolunda. Krizler ayda 3-4 sefere indi. Yemeğini yemeyi, suyunu içmeyi ve tuvaletine gitmeyi sonunda öğrendi. Diğer 4 kedimi çok seviyorum ama Cango'ya aşığım. Allah aile olarak bu özürlü kediye karşı içimize çok büyük bir sevgi bahşetti. Evimizin bitmeyen sadakası, en masum midesi. Kendi evlatlarını öldürenler bir daha düşünsünler. Yapabilecekleri en büyük vahşetten vazgeçsinler. tam puanımla kutlarım.
insanlarda fiziki yapı önemli değil önemli olan ruh yapısı güzelliği yüreğine sağlık tam puan
Bu güzel hikaye ve bizi bilgilendirndiğiniz için öncelikle teşekkür ederim. Elbetteki hiç kimse özürlü olarak dünyaya gelmek istemez ama ne varki bunun önüne kimse geçemiyor. Ve tabi ki özürlü çocukları olan ailelerinde çok dikkatli olması lazım yetiştirirken çocuklarını, ve kimin garantisi varki sağlamken özürlü olmayacaklarından. Herkesin ders alması gereken bir hikayeydi emeğinize sağlık tam puanımla sizi kutluyorum.
Sağlıklı ve esen kalın...
Engellilere sahip çıkmayan aileler
ve duyarlı olmayan toplum engellidir bence.
Ders alınacak bir öykü,tam puanımla
Sevgiyle/ Ayşe
nerden buluyorsun bu guzel hkayeleri?
bizim içinarayip bulup okummaizi bilincimizi benligimizi kehribar guzelleigind duygularla zenginlestirdigin için minnettarlik duyuyorum tsk
emeğinize sağlık.paylaştığınız için teşekkürler.
müzeher
özürlü doğmak ve doğurmak elimizde olmadığı gibi...özürsüz bir hayat senedimiz de yoktur elimizde...aciziyetimiz işte buradadır..o 'yüce kudret' karşısında....farkedenlere ne mutlu !....
Doğduktan sonra o yavruya sahip çıkmak en büyük insanlık vazifesidir.Ancak doğmadan önce Anne babanın tercihi önemlidir. Şahsen ben engelli bir insan olarak dünyaya gelmek istemezdim.Hele hele akıl engeli olan birisi olarak asla.Çünkü her türlü ihtiyacı başkası tarafından karşılanan biri olmak zor. Hayat o zaman engelli kişi için de bakan kişi için de zor olacaktır.Bir de maddi durum yoksa.....Saygılarımla...
farklı ve güzel bir çalışma,
duyarlılığınız için tebrikler,
elinize ve yüreğinize sağlık
Çok mükemmel bir araştırma.
Ve çok duygusal, alınacak çok ders içeren bir öykü.
Tebrikler Nurhayat Hanım.
Kadir Tozlu
Bu şiir ile ilgili 39 tane yorum bulunmakta