Farklı Limanlar Şiiri - Rahim Kara

Şimdilerde adım ayrılık,
Ve geçmişim çok karanlık,
Artık farklı limanlarda nefes alıyoruz,
Çıkış yollarımız tutulmuş,
Kavuşamıyoruz...

Notalarımız ruhumuza saplanmış,
Acımıza ortak olanımız yok,
Her kazanmamızda tekrar kaybetmişiz,
Kaybettiklerimiz boyumuzu aşmış...

Başımızda bin bir bela var artık,
Ben adınla ölüyorum,
sen varlığımda kayboluyorsun,
Üstelik çığlıklarımızı bile duyamıyoruz...

Belki de bizim hikayemiz çoktan bitmiş,
Farkında bile olmamışız bu zamana kadar,
Sorduğumuz soruların cevabı yok artık,
Biz çoktan kaybetmişiz...

Bilincimizi yitirmiş kötüye gidiyoruz,
Aldığımız kararlar tam bir hayal kırıklığı,
Nereye kaçsak ayrılık kokuyor,
Sitemkar adımlarımız hayata küfrediyor...

Battıkça batıyor aşk dediğimiz şey,
Ayrılığa küf tutmuşuz artık,
Patlamaya hazır birer bomba gibiyiz,
Adım adım tükeniyoruz farkında bile değiliz...

Susuyoruz zor olsa da,
Hadi durma elini uzat bana,
Benim hala umudum var,
Diyemiyoruz ikimizde...

Ne var ki gururdan öte
Gözyaşlarımız olmuş birer fırtına,
Güçsüz müyüz biz bu kadar,
Limanlarımızı dahi aşamayacak kadar?

Hadi, direnme mutluluklara,
Sen ve ben yarım kalmış birer şiir olsak da,
Hatta adın, namluya sürülmüş mermi dahi olsa,
Çekerim o tetiği, ikimizde biliriz...

Saçların hasret avuçlarıma,
Bilirim kaçışın yok,
Biliyorum, ben seni unutamam,
Beni öldürseler de, benden kaçışın yok...

Öksüzüz ikimizde,
Aşka sahip çıkamıyoruz,
Yarınlara düşmüşüz, şafak sayıyoruz
Aylar yıllar geçti ama, kavuşamıyoruz...