Ürkütüyor etrafımda beni karanlık,
Zayıf bir ışıkla yön bulamıyorum.
Sanki dört yanımı labirent sarmış,
Çıkmaz yollarda yol alamıyorum.
Zulüm âbâd olmuş dağında,taşında...
Korkusunu hiç edip dolanıyorum.
Titriyor ayaklarım kaygan taşıyla,
Düşmemek için kandile sarılıyorum.
Kalabalıklar bi haber kendilerinden,
Âmâ gözler görmüyor haykırıyorum!
Sanki farklı boyuttan seslenir gibiyim,
Çığlıklarımı bir türlü duyuramıyorum.
Korkutuyor bu ahval beni sarpa sarıyor;
Asırların kör kuyusunda can görüyorum.
Çıkacak canları,derinmi derin kuyularda,
Elimi uzatsam da hepsini çıkaramıyorum.
Sanki rüya gibi ama değil,burası gerçek;
Karabasanlar görüyorum uyumadan elbet.
Doğsun güneş yüreğimle yırtsın karanlığı,
Çıkacağı kuyuda yürüyen can görüyorum.
Kayıt Tarihi : 26.12.2023 17:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamiye Gül](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/12/26/farkli-boyuttan-seslenir-gibiyim-labirent-1.jpg)
Maalesef,
Yem olarak
Emperyalizme!
Mağara artıkları ile "aynı hizaya" çekilerek!
Tebrikler Hamiye Hanım...
TÜM YORUMLAR (1)