Bir gün nasıl olduğunu bile anlamadan,
kentin kurşun rengi ufuklarından uzaklaşıyor bulacaksın kendini.
Kulağında Cezayir şarkıları...
Nereden geldikleri belli değil.
Kemanlar ve darbukalalar...
İçinde daha önce hiç hissetmediğin bir cesaret ve heyecan duyacaksın.
İnsan, içindeki sese doğru giderken meçhule mi gitmiş olur?
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta