Bir gün nasıl olduğunu bile anlamadan,
kentin kurşun rengi ufuklarından uzaklaşıyor bulacaksın kendini.
Kulağında Cezayir şarkıları...
Nereden geldikleri belli değil.
Kemanlar ve darbukalalar...
İçinde daha önce hiç hissetmediğin bir cesaret ve heyecan duyacaksın.
İnsan, içindeki sese doğru giderken meçhule mi gitmiş olur?
Cebeci köprüsünün üstü
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Devamını Oku
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta