Güneş ışınları, öyle sezsizler ki,
Kimsenin, kendine bakmasını beklemezler...
Isıtırlar, ışıtırlar, kaynatırlar, kaygılandırırlar...
Ama her hallerinde sessizliği kuşanırlar...
Asla ve kat'a bir saplantıya sapmazlar...
Mekânın, tenin ve tüm hücrelerin,
Özellerine, nezaketle dâhil olurlar...
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta