Doyan yaşama kelebeklere düşmanlığını
İlk hayal kırıklığımdı benim
Sonra sen geldin şurama
Sindin sevdirdinde kendini
Kara kaşını kara gözünü değilde
Sözlerini bakışını sevdim
Elini tutamadım senin ben hiç
Bakire kaldı bizim sevdamız hep
Sen sadece arada öperdin beni
Ben erkekte olsam
Seni çokta sevsem
Yerin dibinde yerler yaratırdım kendime
Ama ben seni severdim
Bir gün buluşmak için söz verdin
Ben yine saatler önce gittim
Bu kez kararlı bir haldeydim
Ben seni bakire sevdamızı
Bu kez yenip seni öpecektim
Geldin uzaktan uzaktan
Büyüdün gözlerimde sonra
Tam ben atılacakken sana
Yıktı öldürdün beni
Ayrılmak diye bir şeyi öğrettin bana
Elveda kelimesinin ağırlığını
Ayrılığın katilliğini o an öğrendim
Her şey bitti dedin
Oysaki ben daha yeni
Taze bir sevdanın eşiğindeydim
Demekki biz ikimiz
Beraber bir ilişkide farklı aşkları
Farklı duyguları yaşamıştık
Sana göre bu aşk ölmüştü
Bana göre ise bu ayrılık ölümdü
Kayıt Tarihi : 18.11.2012 03:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!