...
belki de en çok gözyaşımı sildiğin için sevdim seni bilmiyorum..
sadece ben göreyim gözyaşlarını dediğin için biraz da..
dün..neresi olduğunu bilmediğim bir yerde ben,gözlerimden dökülen yaşlara engel olamazken aslında ağladığımın farkında değildim.
sadece anlamaya çalışıyordum seni,her zamanki gibi hak verip aklamaya..
görmesin diye kimse gözyaşlarımı başımı öne eğdiğimde,nasıl da incindiğini gördüm gururumun..
anlamı yok artık söylenecek hiçbir sözün; varlığına şahit tutamıyorum kimsecikleri..
cinler bile inanmıyor senin varlığına! tut ki isyan ettim tut ki ateşe verdim bu şehri! ne değişir?
ne senin yarına inançsız adımların ne de geçen zaman..
bu gece el koynunda uyudum ben.
ihaneti tatmak istedim,
tatsız geldi kusamadım bile.
anlamaya çalıştım seni..anlayamadım..
en uzun geceydi bu gece..
bir kenara not aldım gecenin ayazını - soğuğunu – bir başınalığını -
terkedilmişliğini - aldatılmışlığını - aldanmışlığını - küskünlüğünü - kırgınlığını – her şeyi not aldım..
ateşe verdim gecenin sonunda, yine kendime sığındım..
görünenin ötesinde gerçekler var..ateş düştüğü yeri yakıyor..farkındayım..farkımda olmasan da..
& fersude &
Esra AksuKayıt Tarihi : 27.4.2009 19:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!