Ben sadece yaşamaya çalıştım.
Ne haddim olmayana karıştım,
Ne’de bir Allahın kuluyla yarıştım.
Bazen lokma yutar gibi,
Kelimeleri yuttum.
İçimdeki volkanları uyuttum.
İnadına her şeyi unuttum.
Hayal kırıklığı çok yakın,
Dumanlı dağlar gibi.
Umutlarda daha’da yakın,
Gökkuşağı gibi.
Yollarda belli, yolcuda
Belirsiz olan,
Hayatın sonuda, ucuda.
Kutup yıldızını gizler bulutlar,
Tükendiğinde umutlar.
Eser sert bir rüzgar,
Yok olur, bütün efkar.
Ömür dört mevsim.
Baharlarımızda var, kışımızda.
Bazen tutulur; güneşimizde, ayımızda.
İşte o zaman kimse kalmaz, yanımızda.
Kayıt Tarihi : 27.12.2012 13:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!