Farkındayım Şiiri - Gülden Işık

(Kızımın duygularını,sayfasından alarak,buraya aktardım.. aşağıdaki yazı onun) SMYRNE::canım annemin bir şiiri... nasıl da duygularıma tercüman oldun annemmmm bu gece.. seni çok seviyorum biliyorsun değil mi? senin bir gülümsemen YENİDEN DOĞMAMI sağlıyor..iyiki varsın annem,iyiki annemsin... *** ve ben hazırım artık... TEKRARDAN GÜLÜMSEME ZAMANI GELMİŞTİR HAYATA....HERŞEYE RAĞMEN DİMDİK DURMA ZAMANI GELMİŞTİR...VE BEN KALKIYORUM AYAĞA....DERİN BİR NEFES ÇEKİYORUM İÇİME...AYNAYA BAKIYORUM...DENİZ,HAYAT GÜZELDİR BE GÜLÜM DİYORUM.... GÜ-LÜM-SÜ-YO-RUM.... bana yalanlar söyle bakarsın iyi gelir..(n.öncel) DENİZ::::::gece yalnız kalırsınız düşlerinizle....boğuşursunuz içinizdeki bir siz ve dışarda yaşadığınız diğer sizle....sorarsınız kendinize, ulaşmak istediğim bunlar mıydı? gerçekten istediklerim bunlar mı? ulaşmak istediklerimi hala istiyor muyum eskisi gibi? artık saf düşler bile kuramaz oldun,bir dön bak kendine,gerçekler içinde kaybolmuşsun diyen bir ses...saçmalama gerçeğin ne zararını gördün, hayallerinden gördüğün kadar diyen diğer ses...nedir doğru hayatta,herkese rağmen SEN ne istiyorsan onu yapmak mı,bu insanları bazen üzse bile; yoksa onlara göre,herkes gibi kurulmuş bir düzene kendini dahil etmek mi? hangisi daha çok mutluluk getirir insana? ya da mutluluk mudur hayattaki tek gayemiz? herşey onun için mi yapılır? mutlu olayım başka bir şey istemiyorummm...ama şimdi değil,,dur bi gerçekleştireyim şu hayallerimi...şu da olsun bu da olsun...sonra hakederim belki mutluluğu... Bazen öyle tutuyorsun ki kendini,öyle bir role sokuyorsun ki kendini bir bakıyorsun,hayır bu sen değilsin..içindekileri söylemek,hissettiğin şeyleri oracıkta söyleyebilmek bu kadar mı zor? tepkilerini belli etmek bu kadar mı zor? hayır söyleyemessin,çünkü senin söylediğin şey senin rahatlamanı sağlarken diğerini mutsuzluğa atabilir...ne olursa olsun söyle yaaa...deli miyim ben,neden insanları üzeyim kendi rahatlama duygum için...ama doğrusu budur,sen de biliyorsun...neyi biliyorum...? doğru nedir ki,senin söylediğin mi,yoksa benimki mi? ya da kaç tane doğru vardır? doğru davranışı kim belirler? sen mi,ben mi,o mu...? Hep merak etmişimdir insanlar başkaları yaşadığında ayıpladıkları şeyleri,kendileri de yapmak için delirirler ya aslında..neden böyledir? o,bu,şu yaptığında tüü kaka olan şeyler aslında bizimde içimizde sakladığımız gizli istekler değilmidir? kolayca yargılarız insanları.....çünkü biz mükemmel insanız,hata yapmayız...! İnsan olmak zor zanaat ya..! ne çok çeşidimiz var dünyanın dört bir köşesinde...ama şöyle bir baktığımızda aynı hatalara sahip binlercesi..aynı sorunlara sahip binlercesi...gülen binlercesi..ağlayan binlercesi....acı çeken binlercesi var...ha bizimkinden biraz eksik biraz fazla...ama tek ortak nokta...sonunda gideceğimiz yer..o yüzden derim hep insanları yargılamamak lazım,çünkü herkes kendine göre en iyisini düşünüp onu yapıyor..kendi hayatını,kendi düşlerini,kendi bildiği doğrulara bağlı kalarak yaşıyor..yeterki gerçekten ne istediğini bilip emin olsun ve kimseye zarar vermesin... Bu karmaşık düşünce yoğunluğundan çıkıp şuna karar veriyorum...hayat avuçlarımızda arkadaşlar...sadece kendi avuçlarımızda...düşleriniz yoldaşınız olsun...ve umarım her zaman ne istediğinizi bilme yetisine sahip olursunuz.......bildikten sonra da onu gerçekleştirme gücüne...mutluluk mu? sanırım bunları yaptıktan sonra gelir herhalde o da..! gelmezse de ayıp eder artık. sevgiyle kalın..kim ne derse desin...siz yine de sevgiyle kalın...