Doğdun, kan kokuyordun
Yıkadılar, MİS koktun.
Helalinden, ana sütü içiyordun,
İçiyordun ama gazlanıyordun..
Sırtın okşanınca rahatlıyordun,
Altın pisken, sızlanıyordun,
Karnın doyup, altın temizlenince,
öylesine keyiflenip, uyuyordun..
Derken..Büyüdün, olabildiğince..
Ve, öğrendin, alabildiğince..
Önceleri, taklit ettin gördüklerini,
Şimdi beğenmiyorsun, kendi fikrince..
Önceleri, çekingendin uzak dururdun..
Sonra, sıcak geldi, ayak uydurdun,
Hatta, kitap karıştırdın, kulak doldurdun,
Şimdilerde, mübah, günah, saldırıyorsun..
Matematik bilirdin, hep sen kazandın,
Ağzın laf yapardı, hep sen kandırdın,
Doğru, yanlış, demedin yandan kaydırdın,
Vicdanı öldürdün, merhameti kaldırdın..
Saldırdın, doldurdun, hatta soldurdun..
Durmak bilmeden, hep koşuyordun,
Haram, günah, doğru, yanlış ayırmıyordun,
Derken, vakit geçti, şimdi yoruldun...
Yaşam kısa idi, inanmıyordun.
İbretlik olmuştun, ders almıyordun..
İtinayla yıkanıp, özenle kefenleniyorsun,
Bilmem FARKINDAMISIN, hala PİS kokuyorsun....
İsmet SaralKayıt Tarihi : 6.2.2013 14:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Saral](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/06/farkindamisin-60.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!