Günün geceye gebe olduğu saatler.
Duygularımın kabarmaya başladığı vakitler.
Güneş dağların ardından bana göz kırpıyor.
İçimde huzur veren ılık bir serpinti yağıyor.
Mavi göğün yüzünde beliriyor kızıl fırça darbeleri.
Huzur veren bakışları rahatlatıyor beni.
Kuşlar dallarda ediyor son muhabbetlerini.
Tatlı bir mutluluk sarıyor her yeri.
Koşuyorum yeşil buğday başaklarının arasında..
Çıplak ayaklarımla basıyorum yoğrulduğum hamuruma.
Rüzgar birbirinden güzel, ferah nağmeler tutturmuş.
Esiyor renk cümbüşü dağların,ovaların üzerinde.
Düşüncelerim, sevgi dolu kuştur beynimde;
Özgürce uçuveriyor istediği yere
Aklım beni adem yapan en büyük nimet.
Yüce Yaratana gösteriyorum hürmet.
Görebilmek, dünyadan daha değerli hazine.
Beynim Allah’ın bilgi kırıntısına hazne.
Ellerimle hissediyorum maddeyi.
Ve aklım anlamlandırıyor her şeyi.
Evim, şükür kapısının altın anahtarı.
Aldığım nefes Allah’ın sonsuz minnettarı.
Bazen eski bir elbise yakalar mutluluğu olta gibi.
Yeryüzünde insan olmanın bilinirse kıymeti.
Bir gün daha düşerken kısacık ömrümden.
Ay ve yıldızlar şenliğe iştirak etmeye başlamışken
Yaşanan güzellikler çiçekler açtırıyor yüzümde.
Gözlerimden dökülüyor mutluluğum yerlere.
29.04.2016
Kayıt Tarihi : 29.4.2016 14:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!