Farkındalık Şiiri - Seher Ercan

Çocukluğunun izleri
Saçlarının örgüsüne takılıp kalınca
Basma elbiselerinin çiçeklerinden taç yapar
Takardı hayalindeki ağlayan bebeklerine
Bu yüzdendi özeni
Belki de bir anne sesiydi, yıllardır o odalarda dinlediği.

/Ah...Nasıl anlatılırdı ki bu özlem başka türlü
Rüzgarın kollarında iletilmeden uzaklara bir ninni gibi/

Büyümenin ağrısı, hayatın zorluğuna karışmış olsa da
Saklı tutmuştu günlerini gecelerini
Unutulmasın, dökülüp saçılmasınlar diye
Doldurup anılarını koymuştu yüreğinin bir köşesine
Anlaşılması bu denli zor değildi ki.

Dokunulmasın,kirletilmesindi bütün istediği
Taşıyabildiği yere kadar gönüllüydü zaten o
Sırtında taşımaya geçmişin bütün izlerini
Yıllar geçti,unutulmadı gidenleri
Bir kuşun şarkısında,denizin dalgasında,rüzgarın uğultusunda
Hep hatırladı yaşadıklarını.

İnsan sevdiklerinin yokluğunda
Topraklarını sulayıp
Ağaçlarıyla konuşup
Onların sevdikleri işleri yapmazsa
Yapayalnız kalmaya katlanabilir miydi başka türlü.

/Anılara saygı duyduğu zaman anlardı insan hayatı/

Düşündükçe içerledi yaşananlara
Duyarsız,saygısız ve vefasız olamazdı hiç kimse
Onlardan istenilen anlaşılmaz değildi ki.

9.mart.2016