Farkindaliga Dair 6 (Yaratilis)

Gassan Satar
556

ŞİİR


9

TAKİPÇİ

Farkindaliga Dair 6 (Yaratilis)

Ucu bucagi olmayan suskunluktaydim
Oyle gecmisim ki kendimden
Aska uyanan sehvetim calmasa kapimi
Gecen zamanin farkina varacagim yok
Uyanislarima el verecegim yok

Kendime kendimden hikayeler anlatiyorum
Benden baska kimsenin olmadigi
Eski zamanlar yaratiyorum yaratilisi sigdiracagim

Ruhum kocaman bir evren
Guluyorum biraz sonra yaratacaklarima
Usaniyorum yalnizligimdan
Bir avucluk ruzgar istiyorum
Bir de ustunde esecegi bir bahce
Evreni yaratiyorum
Yarattigimin evren oldugunu bilmeden

Kuslari yaratiyorum
Unutmusum mavi gokyuzunu
Yuregimdeki kanat sesinden anliyorum
Saskin bir tanriyim
Acemi bir cocuk belki

Aciyorum ruhumu
Nefesimden sonsuzluk ufluyorum
Mavi dokuluyor durmadan
Kuslar ucuyor sevincle
Gozlerimden yas akiyor gulmekten
Bir bedene can olmak sehvetli bir sevinc
Arzulu bir gulumseyis

Okyanuslar akiyor bulutlarin ustunden
Baliklar isiltli yuzgecleriyle akiyor durmadan
Bir sey eksik ama hissediyorum
Icimdeki sevinci bogan
Telasli ellerim dokunuyor topraga
Ormanlar bitiyor heryerden
Vadiler dokuluyor etrafa
Arzumun icine bir evreni sigdiriyorum

Yine de bir sey eksik hissediyorum
Sari sicak isiklar dokuyorum gokkubbeye
Oyle cok gunes
Oyle cok yildiz oluyor ki
Karanligi da ekliyorum yaratimima
Yildizlar da ise yarasin diyorum

Yine de bir sey eksik hissediyorum
Bunca yaratimin olmasina sebep bir sey eksik
Belki benim bu eksik olan
Dusunuyorum kendimden nasil cikarim
Ben kendim kalirken
Iki yildiz dusuyor avuclarima
Iki gonullu sehvet parcasi
Saskin bakiyorum avuclarima
Hic olmadigi kadar sehvetliyim yaratima
Askin deli eden akisina doluyorum

Hissediyorum bir seyler olacak
Icimdeki eksiklik sevince dolacak
Aski eskiden beri biliyorum
Uykularimin uyanisa tetikcisi
Ask olusumun solugu

Avuclarimdaki iki isik parcasina dokunuyorum
Iki goz gibi
Isikli bir bakis gibi icime isliyor
Iki isik usulca kayiyor topraga
Topraga karisiyorum ansizin
Topragin koynunda kok tutan iki can goruyorum
Nefesimle doluyorum koklerine

Hissediyorum kendimi kendimden doguruyorum
Icimdeki eksikligi bir sicaklik kapliyor
Goruyorum gokyuzune nese dolmus
Kanat seslerine ask karismis
Maviye arzu bulanmis
Anliyorum kendimden zamani yazmaya baslamisim

Iki isikli can duruyor karsimda
Derin bir tanisiklikla bakiyorum
Icimdeki bir yerde bir ses bagiriyor
`Senden onlar, sensin onlar`
`Ademim ben`` diyor bir can
`Havvayim ben` diyor digeri
Oyle guzel ki kendimi gormek
Onlar gulunce guluyorum
Aglayinca agliyorum
Varim ben diye haykiriyorum
Kendim olmanin en guzel sevincini yasiyorum ilk kez

O iki isikli canda goruyorum
Evreni yaratis sehvetimin nedenini
`Iyi ki, iyi ki yarattim` diyorum
`Iyi ki ben onlardanim`
`Iyi ki benden onlar……

Gassan Satar
Kayıt Tarihi : 15.4.2005 18:08:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Gassan Satar