Bir zamanlar, ah bir büyüsem, şöyle yaparım böyle yaparım derdim.
Sonra, ah bir ilkokul bitsin derdim
Sonra bende İstanbul'a gideyim diye can attardım
Derken Askerlik geldi
Evleneyim çocuklarım olsun diye kendimi paralamaya başladım
Büyüsünler iyi bir mevkide olsunlar demeye başladım
Zaman geldi emekli olmaya çalıştım
Dedim kendi kendime! !
Şimdi gerçekten ölmeye zaman geldi
Ve birden farkına vardım ki! ! !
Yaşamayı unutup başka hayaller kurmuşum
Ne olurdu kendime yapmasaydım bunu
Yaşadığım her anın kıymetini bilseydim
Her gün'ün ayrı ayrı keyfini çıkarsaydım
Hey, arkadaş
Para kazanmak için sağlığımızdan oluyoruz
Sağlığımızı kazanmak için paramızdan oluyoruz
Evladımız için canımızı veriyoruz
Oysa hiç tanımıyor bizleri
Peki böyle nereye gidecek sonumuz
Hiç ölmeyecek gibi yaşıyoruz
Hiç yaşamamış gibi farkında olmadan ölüyoruz
26.01.2010
Bektaş Bekir Dişbudak
Kayıt Tarihi : 26.1.2010 14:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)