nedeni,
niçini belli olmayan kirli bir savaş,
sinmiş kan ve barut kokusu insanların üstüne.
can veriyor mazlumlar vahşilerin elinde,
lanetli misin Ortadoğu?
tükenmiş umutlarında karanlıktı yarınları,
kaçmaktı bu zulümden akla gelen tek çare.
kime?
nereye?
kurtuluş;
tutmak gibi bir şeydi kayan yıldızları.
fırtınalar koparken buruk duygularında,
çöpe uzanan eli,
kor olur yüreğine.
incinir duyguları,
derindir ıstırabı.
isyan doludur ruhu yaşadığı anlara.
kurtulmuştu bedeni,
ya bedeli?
yaşamak için bir gün satarsa namusunu,
çaresiz kalmış kadın.
aramayın boşuna kimdir suçlusu diye.
adaletin A’sından bi haber olanların,
sürünüyor yerlerde,
‘’merhamet duyguları.’’
fıtratında var diye mazluma hor bakanlar,
kurtaramaz kendini çekilirken hesaba.
Allah’ın varlığına iman ettim diyenler,
uykulara dalar mı?
huzur dolu kalplerle.
sözüm yönetenlere;
rahat mı vicdanınız?
dilerim bizi bulmaz,
aynı vahşet,
aynı zulüm.
olmalı önce insan,
dolmalı kalbe sevgi.
karşı çıkmalı zulme,
hem dilden hem gönülden.
ağasına kul,
parasına tapılan Dünya!
yok olmuşsa insanlık,
nerede adaletin?
öldün mü ey merhamet!
farkında mısınız acaba?
bende insanım…
Mehmet Macit
30.05.2015
Dikili/İzmir
Kayıt Tarihi : 21.6.2015 13:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!