Ben zannederdim ki
Günümü Güneş aydınlatıyor
Bir sabah uyandım ki
Her yer karanlık ışık sızmıyor
Gökyüzüne baktım umutla
Orda Güneş ışığını saçıyor
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Ne yer yüzü karanlık,ne gök yüzü aydılık,sen bile farkında olmadan seni bırakıp gidenler içini karartmışlar.. umarım çok uzaklara gıtmemişlerdir.günay aktağ...gönlü-bol
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta