Farkında Bile Değilsin

Farkında bile değilsin
Her akşam bir parçam terkediyor seni
Şehrin karanlık sokaklarında
Boğulurken nefesim
Ruhumu çalan eşkiyalar
Talan ederken düşlerimi
Evin yolunu bulamazken
Köşe başlarını tutmuş cellatlarımı
Bile affederken ben
Seni affedemiyorum.

Bunca yılın hatırına
Katlanışım bir görev gibi
Omuzlarımda boyumdan büyük bir yük
Zamana karşı yüzüm mahcup boynum bükük
İstesem de gidemiyorum.

Demir atmış limana
Eski bir yük gemisi gibi
Dalgalara dayanamıyorum ne mümkün
Demir almak
Ne mümkün çekip gitmek
Dayanamıyorum artık
Her akşam bir parçam terkediyor seni
İsteyerek istemeyerek.