Farkına Varmadan Şiiri - Kağan Sami Pekg ...

Süzülüverir gözlerinden yaşlar
Farkına varmazsın yanağından akışının
Ateş yakmadan yüreğin alevlenir
Hissedemezsin ilk zamanlar
İz yapar derinlerde
Daha sonra anlarsın acısını
Bakakalırsın öylece

Büyüsüne kapılır gözlerin
Gerçekleri göremezsin o anda
Dağ kızını peri sanır yüreğin
Davetsizce giriverir gönlüne

Önceleri bir iyimserlik çöker zihnine
Sonra pembeye boyarsın gökyüzünü
Şimşekler düşer yanı başına
Ama şikayet etmezsin olanlardan
İçinde başka bir sen yaşatırsın
Farkına varmadan

İlk defa farkına varırsın gece mavisinin
Hislerini şarkılarda ararsın
Zaman zaman şiirler yazarsın kendince
Çoğu kez sen okursun karanlık köşelerde
Kırmak istersin tabuları
Mavi gözlerine dalınca sevdiğinin
Hırçın yüreğin durgun sulara döner
Sürekli aynalara bakarsın

Uykun kaçar sık sık geceleri
Hatırına gelir sevdalı gözler
Kendi kendine gülümsersin
Sabahı çekersin iple
İpin kopar uzayan gecelerde
Bahaneler ararsın konuşmak için geceden
Sabah olunca cesaretin firar eder
Hep ertelersin umutları
Bir sonraki güne ve daha sonrasına

Mutlu olduğunu sanırsın en mutsuz gününde
Kapılırsın riyakar sözlere
Kendini avutursun kendini
Kötüleri hep içinde saklarsın
Yalanla karışık iyi şeyler anlatırsın dostuna
Daha sonra kendinde inanmak istersin
Ama gerçekler tokat gibi çarpar yüzüne

Bir 'acaba' çöker gönlüne
Yarım kalır sözcükler
Ve sen asla...
Asla tamamlayamazsın! ! !
Bir türkü takılır diline
Sonunda kendin söyler kendin ağlarsın
Pembeler zamanla siyaha dönüşür
Kızarsın gözündeki perdeyi çekmek isteyenlere
Sevdanı dipsiz kuyularda görünce
Geçte olsa sende...
Gerçeğin farkına varırsın.