Doğallık berraklıktır, doğallık aydınlık.
Mecrasında akan bir pınar gibi;
Akıtır sularından zamanı.
İzleyince; ferahlık verir,
Doyulmaz keyfine seyrinin.
Sevgi inceliktir, sevgi zarafet,
Tomurcuğa duran bir fidan gibi;
Koynunda tutar çiçeğini,
Dal verir, kendisine benzer,
Bakınca insanı büyüler.
Yaşam umuttur, yaşam hasret.
Sevgilisinden ayrı bir âşık gibi;
Yanar tutuşur kor, kor.
Söylenir ağlar yar, yar.
Kavuşana dek, sürer gider...
Dostluk erdemdir, dostluk varlık.
Açık bekleyen bir kucak gibi,
Açılır, insana uzanır.
Dolanır, sıcacık sarar bedeni.
Katıksız ve karşılıksız.
Gerçek benliktir, gerçek can.
Aydınlık ve berraklıkla,
İncelik ve zarafet dolu
Ümit ve hasret içinde
Erdemli bir ömür gibi.
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 19:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/17/farkina-varma.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!