Farkına Vardım Şiiri - Rena İssance

Farkına vardım.

Bir şeylerin farkına varamıyorsan ne değişir ki diyordun. Farkına varmıştım aslında hem de ilk anda! Her hücrende beni parçalara ayıracak bir bombayı yanında taşıdığını biliyordum. Senden görüyordum özlemlerimi hani hep duymayı istediğim ezgileri söylüyordu dudakların, beynimi okşuyordu nağmelerin. Bana ezgiler söyleyen dudaklarını öpmek istedim seni öptükçe dudaklarımdan kan sızacağını bile bile öpmek istedim.

Farkına vardım.

Farkına vardığım anda benden gideceğini bile bile farkına
vardım. Her gece usulca odana geliyordum sen uyurken, seni izliyordum saatlerce saçlarını okşuyordum dokunmadan,dokunamadan sevmeyi, nice dokunmalardan dokunamanın yakıcılığını öğrendim. Tüm hiperliğim de bir oda da saatlerce bir sandalye ye mıhlanıp kalmayı öğrendim.

Farkına vardım.

Farkına vardığım anda anahtarı sana ait bir tutsaklığın başladığının farkına vardım. Bazen senden ayrı düştüğüm de
sen uyurken odana giremedim kapını kapatmıştın, sabaha dek voltalar attım hep bir adım geri, ilerisi yoktu ki hep geri... Daireler çiziyordum merkezi sen daireler. Matematiğim çok kötüydü hep hesapsız kitapsızdım, problemliydim, problemleri çözemiyordum. Kapında hazırol vaziyetinde bir asker, yada sahibine çok bağlı bir köpek gibi bir ıslığını bekliyordum. Bir tek işaretinle tüm yanlızlıklar bitecek kabuslarım dinecekti farkındaydım.

Farkına vardım.

Artık gitme zamanının geldiğini anlamanın farkına vardım. Uzaktan seni izlerken benden saklanmaya bile gerek duymadan benden gittiğini anlamam uzun sürmedi.Kapında beklemenin anlamı yoktu çağırsan bile bir gönülsüzlük seziliyordu, anlamalıydım, anladım. Ben senin anlamlarına sığamadım, hep bir beden eksik geldim kendimi düzeltmeye çalıştıkça daha da battım, çamura bulandım.

Farkına vardım

Senin bir gül bahçesi olduğunu ancak o bahçeye en güzel nağmeleri söyleyen kuşların konabileceğinin ne yazık ki hikayenin sonuna geldiğimde anladım. Güzel melodiler söyleyip şakımak isterdim hep ya da hikayeyi yeni baştan yazabilmek...

Yazamayacağımın farkına vardım.

Farkına vardım.

Gülüşünün gülden güzel olduğunu, bir hoyrat rüzgarın nasıl soldurduğunun farkına vardım. Farkına vardığımda gülümün boynu bükülmüş can çekişiyordu. Gülüme can suyu vermeye çalışsam da tatlı sözler söylesem de