İki sevdalıydılar hayatın bozkırlarında
Biri özgürdü maviliklerde bir kuş gibi
Biri tutsaktı altın kafeste bir bülbül gibi
Soluk aldıkları hava, içtikleri su birdi
Tek farklı olan şey yürekleriydi
Biri mutluydu umutluydu gülümserdi gözleri
Biri farkındaydı esaretinin hüzünlüydü ötüşleri
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
