Gökyüzüm sıyırmış turkuazını ve güneş bende batmış, kim bilir kimlere ışık olacak...
Tüm insanların ışığı bol olsun...
Parlement mavisinde, bir garip yalnızlık esintisi yüzüme dokununca, yüzümü yere çevirdim...
Ayaklarımı gördüm. Birin yanında diğerini FARKETTİM! ! !
Şükrettim. İki elimle iki gözümü sevdim...
İki dudağımla yüreğime seslendim;
Üzülme! ! !
Biz yanındayız..
İçten güzel bir şiir duyarlı yüreğinize sağlık ustam
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta