Maviden Laciverte dönerken göğün,
Ya da açılırken yavaşça birer ton
Değişir takvimler de değişmez hüzün
Birgün olur da gelir belki mutlu son.
Yahut yürürken yağmurda, yağmurdan üzgün
Kalabalıksa da caddeler, insanlar sadece fon
Hayale saparım gerçekten, hatrıma düşünce yüzün
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta