Maviden Laciverte dönerken göğün,
Ya da açılırken yavaşça birer ton
Değişir takvimler de değişmez hüzün
Birgün olur da gelir belki mutlu son.
Yahut yürürken yağmurda, yağmurdan üzgün
Kalabalıksa da caddeler, insanlar sadece fon
Hayale saparım gerçekten, hatrıma düşünce yüzün
Bazen an sürer bu yol, belki üçgün ya da on
Söz konusu sen isen lafı mı olur günün,
Yorulmak yok gelmeden son istasyon
Artık yıl bu sene, Şubat 29 gün
Birgün fazla özlerim dört yılda bir, farketmez olsa milyon
29.02.2020/İstanbul
.
Mustafa Küçükönder
Kayıt Tarihi : 29.2.2020 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!