Farketmemişim Şiiri - Cansu Duvan

FARKETMEMİŞİM
Neden hep onlar kaybetti deriz acaba? ? ?
Gerçektende onlar mı KAYBETTİ...
Hayat bize yüzünü gösterdiğinde,
Hep tutanacak bir dal ararız kendimize
O olmadı bu,bu olmadı şu...
Hep onla,bunla geçer hayat denilen koca bir yalan!
O,Bu,Şu...
Ne dağlar yakar,ne dallar kırarız içlerinde
Farketmesekte..
Sonrada o kaybetti der;
Ayakta durmaya çalışırız
İZİ KALIR...
Koca bir iz kalır içlerimizde...
Hesapta büyürüz, tecrübe ediniriz
İşte böyle,böyle öğreneceğiz herşeyi der,
Bunuda kadere bağlarız
KIRILMAK...
Çok acı oLsa gerek!
Ama o faretmeden kırdıklarımız,
Kırgınlığımızı çıkartmak için kırdıklarımız!
Sende kıran olursun,O da kıran...
Peki bir farkın kalır mı seni kırandan..?
Ben nerde duruyorum görüyor musun?
Ne ile sawaştığımı farketmemişim oysa ki onca zaman
Hep derinlerde aramışım birşeyleri

Farketmeden yaşamışım..
Sonrada farketmeden yok olmuşum..
Bazen bir pardonla başlar herşey!
ELVEDA hep acı verir insan!
Kaçmakta; sadece sonu olmayan bir kuyuya iter seni...
Sonra gelsin ardından DÜŞÜNMEK..
DÜŞÜN,DÜŞÜN,DÜŞÜN...
Nereye kadar be dostum!
Yaranı saracak minicik bir yama ararsın
Bakmışsın o da TERKETMİŞ seni!

GüLersin!
Kendi kendine
GüLersin...
Pardon dersin?
FARKETMEMİŞİM...