Farketmedim. Şiiri - Ziya Gökmenoğlu

FARKETMEDİM.

Kendimi seyrettiğim aynalardan utandım,
Nasıl yanılttın beni, sana nasıl inandım,
Neden bunca yalana gözüm kapalı kandım,
Farkında olabilsem böyle kahır çekmezdim,
Gözyaşımı içime gizli-gizli dökmezdim.

Melek’tin yüreğimde her aklımdan geçişte,
Gökkuşağı’m cemre’mdin, her bakışta gülüşte,
Tek yanılgım yanlışım, ilk başıma gelişte,
Anlamış olsam seni, böyle kahır çekmezdim,
Boş verir, güler geçer, içime dert etmezdim.

Bir tanıdık ya bir dost, görüp geçsem bir anlık,
Depreşiyor azıyor ruhumdaki karanlık,
Seyran yeri olmuyor, her sevene samanlık,
Farkında olsam eğer böyle kahır çekmezdim,
Bir tek gün olsa bile, boş yere dil dökmezdim.

Uyanmadı bir türlü, yüreğim hiç aymadı,
Hoş görü sağırıydım, kulaklarım duymadı,
Hiç bir acı bu denli ciğerimi oymadı
İç yüzünü tanısam, böyle acı çekmezdim,
Gönül kapımı kapar, eyvallah da etmezdim…

Ziya GÖKMENOĞLU
06 / Ekim / 2010