Farket! Şiiri - Necat Necdet Demircan

Elbette izlerim derinden
Suskunum
Sanılmasın ki kimsesiz yalnızım ben
Kükremem için
Yok şimdilik bir neden

Ne boyayabilirsiniz gerçeği karaya
Ne gider bu asil suskunluk havaya
Etmem sizi havale sonsuzluğa
Beklerim an gelir
Düşersiniz mutlak büyük bir hataya

Unutma
Farklı uyruklar arasan da bu topraklarda
Uyuyamazsın bir daha aynı yataklarda
Dikkat buyur kara cahil
Batarsak umduğun gibi acil

Aynı gemideyiz
Mecburuz kamaralara
Yoksa yem oluruz
Benzer korsanlara

Derin olsa da denizler
Yansa da aynı acıdan genizler
Çıkartma kalsın can yelekler
Farket! Ayrımız gayrımız yok
Aynı köpekbalıkları bizi bekler

Ya hisset oynanan oyunu
Ya da değiştir bu elim huyunu
Kurursa, çok özlersin bu pınarın suyunu
Bastığın toprağı bir daha kokla
Kazma kendi kuyunu

Senin bu toprak
Senin bu ağlayan ana
Sensin gördüğün aynada
Kendine taş atma
Sevme her tuttuğunu
Farket!
Bozma mutluluğunu...