Farkediş (Düzyazı, Deneme)

Aslında herşey moraldir.İç huzurdur.Huzuru bulmak için O’nu keşfetmek gerek.Keşfetmek ise hissetmekle başlar.O’nu bulunca kalp ferahlar,huzur bulur.
O’nunla başlar yeni bir gün,günün batımı da O’nunladır.Adını zikrederek koyarız başımızı yastığa huzur ve güvenle.O yağan yağmurda, açan Güneş’tedir, içimizi ısıtır, güvenle.
O aslında yarattığı her şeyle buradayım kulum,der.Bazen bize verdiği kuvvetli bir hastalıkla hatırlatır kendini. Ben buradayım, şifa bende, der.Bazen de imkansız gibi görünen bir olayla hatırlatır kendini.

Gerçek göz yaşı O’nadır.O dindirir içimizdeki fırtınaları; gönüldeki hırsları.Hüzüntüler O’nunla son bulur.
O gerçek sevgilidir.Hakikat O’dur. Sevgilerin kaynağı O’dur. Tüm sevgiler O’nda birleşir..Yaradan deryasında …
Onu bilmekten çok O’na varmak önemlidir.O’na varınca tüm beden huzur bulur.Aslında O’nun varlığını biliriz fakat fark edemeyiz.Önemli olan fark etmektir,fark edersek farkediliriz.
Kendini keşfetmemiz için bizi en güzel şekilde yaratmış, akıl ve kalp vermiştir.Akıl ile bulup kalp ile tasdik edelim diye.Aslında içimizde O’na karşı gizli bir aşk vardır.Yunus’u Yunus Mevlana’yı Mevlana yapan bu gizli aşkı keşfediştir.O’nu bulmak için dünyanın öbür ucuna gitmeye gerek yoktur. O her gün ritim içinde atan kalptedir. Kalpten ona uzanan gizli bir köprü vardır. Bu köprüden geçip O’na ulaşmak için farketmek, basamaklardan en sağlam olanıdır.

O’nu bulmada peygamberdir klavuz ve nihaye O’nu bulunca biz kendimiz oluruz.