Farkediş Şiiri - Abdurrahman Özdemir

Ömrümde hep severek yaşadım.
Önce annemi sevdim, beni emzirdiği için.
Sonra babamı, para verdiği için.
Kardeşlerimi sevdim, paylaşabildiğim için.
Arkadaşlarımı sevdim, ortak şeylerimiz olduğu için.
Cinsel dürtülerim başladı kızları da sevdim.
Öylesine sevdim ki, evlendim.
O sevgiyi yaşarken çocuğum oldu.
Onu da sevdim, parçam olduğu için.
Biliyorum, ilerde torunlarımı da seveceğim.
Sonra bir şeyler oldu sanki..
Nedensiz de sevmeye başladım.
Evimi süsleyen çiçekleri,
Sokaktaki insanları, hayvanları,
Doğayı sevdiğimi hissettim.
Harika bir şeydi bu..
Direk faydası yoktu bana, ama sevdim.
Sonra, evet sonra,
Her şeyi sevebileceğimi hissettim.
O zaman anladım ki! ! !
Tüm yaşam sevgi deneyimleriyle geçiyor,
Olanın tamamını ve nedenini sevinceye dek.....

1997